یارانو!
اختر مو مبارک شه!
🥰

ما ځوانان یووالي،زغم او مینې ته را وبلل.
حماسه میډیا او انټرنیشنل زما خبرو ته بل رنګ ورکړ او یوځل بیا یې خپلو کې جنګولو ته را وبللو.
یوالي خبرو سره حساسیت له همدې قیاسوئ.
ډیری ملت مو جګړو او فقر له وجې په رواني ناروغۍ اخته دی.
ځوانانو!
حوصلې سره دا د پاچاهۍ لایق ملت غېږ کې ونیسئ.

له فتحې وروسته هدف د نظام/وطن ثبات په پار د همفکره ملت ساتل او د دوښمن غېږې نه د خوا بدو افغانانو راخپلول وو.
مشر شېخ صاحب لخوا د عمومي عفوې اصل فلسفه هم همدا وه.
ښکاري موږ ځوانانو مسیر خطا دی.
خپلولو پرځای مو د قام پردي کولو ته کار ویلی.
دا د دوستۍ په نیت اسلام/نظام سره بدي ده.

تاسې پر دعا باور لرئ؟
زه خو یې پر قبولیت ډیر باوري یم.
راځئ دا روژه مات جمعي د ځان پرځای وطن/ملت ته دعا وکړو.
له خدایه وغواړو چې دا ځینې لاینحل مسایل پداسې شکل را حل کړي چې رب راضي، ملت خوشاله او وطن د سیالانو سیال شي.
موږ به په وطن او تاسې که په بهر یاست نو پردیسۍ کې دعا وکړئ.

ویې فرمایل:

تاسې به له هغه چا سره یاست چې ورسره مینه لرئ.

صلی الله علیه وسلم ❤️

څو تنه مې ازمایښتي ډول وپوښتل چې ژوند یې تر پخوا ښه شوی وو.
مګر شکر پرځای یې بیاهم شکوې کړې. دا زموږ افغانانو جمعي عادت دی.
دا کفران نعمت او خدای پرې سخت خفه کېږي.
ژوند له خدایه په شکرګزارۍ او د نورو ترقۍ باندې خوښي او هغوی ته مبارک ویلو سره ښه کېږي.

پر خپلو نیتونو کار پکار دی!

موږ د خدای حقوقو کې جدي یو.
روژه، لمونځ، حج او نور موارد چې کول او نه کولو حکم شوی.
مګر د بنده حق کې چې دروغ، بیعدالتي، حق خوري، دوهکه او نور هغه څه چې انسانانو ته ضرر رسي بیغمه سر ته رسوو.
خدای ممکن له خپلو را تېر شي مګر بنده سره زیاتی قطعا نه بخښل کېږي.
دې برخې ته توجه پکار ده!

روانه میاشت په اقتصادي لحاظ له لاسته راوړنو ډکه وه.
ازبکستان لوړ پوړي پلاوي ترمذ-حېرتان کې چمتوالی وښود چې:
- له افغانستان نه 1 ملیون ټن ډبرو سکاره اخلو.
- 300 میګا واټه برېښنا تولیدوو
- یو ملیون ټن ظرفیت سمنټو فابریکه جوړوو
- نفتو او نورو کاني موادو استخراج ته چمتوالی او نور...

ما ډېر مسلمان ملتونه ولیدل.
لمانځه، روژه او ظاهري لباس (ږیره، لونګۍ…) کې هیڅوک تر موږ نامیان نه وو.
مګر د دین بله برخه چې مسلمان/اسلام پرې تلل کېږي؛ چندانې توجه نکوو.
غیبت، دروغ، ضرر رسول، بې قولي…!
اسلام ټول اخلاق دي.
ځان/نوی نسل ارزښتګرا او د نېکو اخلاقو یوه نمونه روزل غواړي.

#غزې یو تمدن درلود، لوړې ودانۍ او مناسب اقتصاد.
سړي او ښځې یې ور وژلې ماشومان یې یتیمان او د یوې خېټې ډوډۍ لپاره کاسه په لاس سوالګر شول.
یو متمدن ملت یې د ټولې نړۍ د سترګو وړاندې داسې لولپه کړ.
بشر، ښځو، ماشومانو حقونه او عدالت شته!؟

ملتونه باید ځان ساتلو لپاره خپل وسائل ولري.

ویې فرمایل:

- توهین مکوئ!
- اصرف مکوئ!
- چاپلوسي مکوئ!
- بېوزلو ته ډوډۍ ورکړئ!
- خیانت مکوئ!
- په ژمنو وفا وکړئ!
- غېبت مکوئ!
- مور/پلار سره نېکي او ښه چلند وکړئ!
- پر چا ملنډې مه وهئ!
- هېځکله ځان معصوم او بېګناه مه بولئ!
- معامله کې دوکه مه کوئ!

#جل_جلاله

روژې ته ښه تیاري دا دی چې له زړه نه ټول بغض او کینه وباسې.
ټولو هغو ته بخښنه وکړې چې بد دې راځي او یا ترې خوا بدی یې.
پرځای یې زړه کې ورته د مینې او محبت احساس زړي وشینده.
خدای بخښونکی دی، بخښونکي خوښوي!

روژه دې ونیوله ښه دې وکړل
افغانستانه یاره ویښ کېنه

نوټ: موږ د بونیري صیب ومنله ویښ ناست یو. ویدو ته به یې زور سبا مالوم شي.

#رمضان_مبارک

زیری

افغانستان کې د کاسا -1000 پروژې د پېلېدو تړون د نړېوال بانک په مالي ملاتړ نن ورځ د افغانستان، قرغېزستان، تاجکستان او پاکستان ترمنځ لاسلیک شو.
پرېکړه وشوه چې د اپرېل په پای که به یې پاتې چارې رسما په افغانستان کې پېلېږي او تمه ده چې 2026 تر پایه به ګټې اخیستنې ته وسپارل شي.

وسلې ډېر خلک جوړوي، ګرځوي او ساتي.
مګر لږ دي چې د دغو وسلو سردمداره مالکان او وسله دار یې پسې اخیستي.
وسله چلول زړه غواړي او زړه په پیسو ندی صاحبه…!

د دوحې تړون ترشا د سرونو بېسارې قرباني وه.
اشغال یې ختم، جګړې ټغر یې ټول او هره ورځ د 300 افغانانو مرګونې لړۍ ختمه کړه.
باقي د سیمې او نړۍ له موجود وضعیت نه عبرت اخیستل غواړي.
د اکراین/غزې او یمن د پوښتنې څوک شته؟
زورور هیوادونه د دوی قتل عام کې خپل رقابتونه پالي او اسونه چاغوي.

د کابل-عشق اباد دغه ناستې نه یواځې دوه ملتونه بلکې سیمه پر اقتصادي کمربندو تړي.
ټاپي، ټاپ-500، لاجوردو لاره او ارزښتمن کاڼي (رخام،اونکس) ته لابي ښیي چې نور افغانستان عملا د سیمې لپاره د اقتصادي «پرېکون» پرځای د «وصل» رول لوبوي.
کابلل ننۍ واورې نښه بولئ چې سږ کال نایابه زېري لرو.

نظام په خلکو کېږي.
له ولسي ملاتړ پرته حکومت کول معنی نلري.
د خلکو منځ ته ورتلل، هغوی اورېدل، دردونه یې حسول او غېږ ته یې نږدې کول د جلال او ستر توب نښه ده.
افغانان د امن، سیال ژوند او نازولو لایق دي.

نن مې جنازه کې د یوه عالم خبرې واورېدې.
یخ شمال، د واورې مېده بڅرکي، ټول پر خاورو ناست او پر دې فکر کې غرق چې موږ هم فناه کېدونکي یو.
خبرو اغېزمن او ومې ژړل. خدای را یاد شو.
چا ویل چې رب سره توصل په زور، تحقیر او تهدید کېږي؟
دعوت په حکمت سره جنت، خو ناسمۍ سره د ملت بېلارې کول دي.

امارت په تدریجي توګه ګاونډ/سیمه په سوداګریزه، ټرانزیټي او پانګونې حلقه کې افغانستان سره غوټه کړه.
ګډې اقتصادي ګټې ګډ سیاسي موقفونه ایجادوي. د دوحې کنفرانس غربي ګډونوال د زبردستۍ له موقفه غږېدل چې اوس یې موقف کې نرمښت راغی.
کابل د تفاهم دروازه خلاصه او باور لري چې ګډ کار کېدای شي.